Prywatne domy starców- czy warto?

Rodzina nie zawsze jest w stanie się schorowaną babcią, dlatego należy pomyśleć o miejscach na przykład . Rehabilitacja oraz dobre nastawienie personelu w większości z nich jest dobra.

Decyzja na dom seniora

Czasami trzeba kogoś z rodziny umieścić w ośrodku z całodobową opieką, jednak jak taki ośrodek wybrać? Przede wszystkim ważne jest, aby ta osoba chciała tam przebywać więc najważniejszym czynnikiem może być wybór właśnie głównego interesanta. Ciężko bowiem będzie, aby senior dobrze czuł się w miejscu w którym mu się nie podoba. Kolejna ważną sprawą jest odległość od naszego miejsca zamieszkania, bowiem będzie to determinowało częstość naszych odwiedzin,a powinny być one jak najczęstsze.

Opieka medyczna i pielęgniarska oraz ogólne wrażenie personelu jest ważne, aby zapewnić potrzebującemu odpowiednią opiekę medyczną oraz dobry stan zdrowia i samopoczucia. Personel powinien być miły i cierpliwy, więc jeżeli tylko coś zwróci naszą uwagę, powinniśmy porozmawiać z dyrektorem i rozwiać wszelkie wątpliwości.

Problemy wychowawcze seniora?

Z punktu widzenia personelu domu spokojnej starości trzeba na prawdę wiele cierpliwości, aby dogodzić jego pensjonariuszom. Praca wymaga wręcz morza zrozumienia oraz cierpliwości. Sami zresztą wiemy jakie osoby starsze potrafią być uparte.

Nie bez powodu mówi się, że ze starszym to jak z dzieckiem, czasami po prostu nie da się przetłumaczyć. Dlatego tak ważna jest całodobowa opieka nad takimi osoba, opieka której często nie jesteśmy w stanie zapewnić sami. Dobry dom starców ma przeszkolony personel, który bez problemu radzi sobie w najgorszych sytuacjach.

Pielęgniarka społeczna

Pielęgniarka społeczna ? pielęgniarka przygotowana w zakresie pracy socjalnej, współdziałająca w polepszaniu warunków zdrowotnych, w których funkcjonuje człowiek. Jej działania mają charakter pielęgnacyjno-opiekuńczy i społeczno-wychowawczy.

Działalność pielęgniarki społecznej dotyczy pielęgnowania zdrowia, zapobiegania chorobom i inwalidztwu, opieki nad obłożnie i przewlekle chorymi w domu, opieki nad niemowlęciem, kobietą w ciąży, matką karmiącą, osobami starymi i niedołężnymi. Występuje ona m.in. do różnych instytucji w imieniu pacjenta lub na jego prośbę oraz pomaga w umieszczeniu przewlekle chorych na oddziałach opieki długoterminowej. Do zadań pielęgniarki społecznej należy także m.in.:

udzielenie rodzinie chorego (lub opiekunom) informacji dotyczących postępowania z przewlekle lub obłożnie chorym, kalekim lub nieuleczalnie chorym pacjentem (opartych na zaleceniach lekarza leczącego);
zapewnienie pacjentom bezdomnym ubrania, miejsca pobytu (m.in. w schronisku, noclegowni, domu pomocy społecznej, domu samotnej matki, oddziale dla przewlekle chorych lub opieki długoterminowej) oraz pochówku (w razie zgonu);
występowanie do sądu rodzinnego o skierowanie dzieci pozbawionych opieki domowej do placówki opiekuńczo-wychowawczej;
kontrola środowiska chorego (warunków mieszkaniowych i rodzinnych) mająca zapewnić mu pomoc lub skierowanie w odpowiedniej placówki (m.in. domu pomocy społecznej lub zakładu pielęgnacyjno-opiekuńczego);
pomoc w stworzeniu warunków do odbycia połogu samotnym matkom po wypisaniu ich ze szpitala;
pomoc w adopcji (m.in. przewiezienie dziecka do rodziny zastępczej lub oddziału proadopcynego).

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pielęgniarka_społeczna